Het wordt een treinreis die veel moois belooft, voordat de fietstocht veelbelovend op gang komt. Dit keer combineren we de trein met het stalen ros, en treinrit in het blauw met een fietstocht door het groen. Echt mooi wordt het bij de Nederrijn, dat kunnen we hier al zien. Op veel plekken wordt ons voorstellingsvermogen op de proef gesteld. Hop, in de pedalen en op naar het station. Römer-Lippe-route We komen eraan!
Achter de ramen wordt het groener. Na Moers volgt Rheinberg. De -berg in de naam heeft geen verklaring, er is immers geen bergtop te vinden. Maar op een kleine heuvel passeren we de krachtcentrales van nu: een zonnepark naast windmolens. Ziet er goed uit, als de toekomst. En nu belooft de dienstregeling ons ook nog eens ‘Alpen’. Toe maar! Oké, begrepen. Het is een leuk klein plaatsje met veel utiliteitsgebouw rond het station. Zonder bergen, maar eerder plat als een pannenkoek.
Als je op een korte reis bent, kun je hier het beste twee dagen voor reserveren. Echt de moeite waard! Xanten is een leuk stadje, met cafés met buitenterrassen, kleine winkels, veel historische gebouwen en met een enorm rijke geschiedenis. Naast de Romeinen waren ook de Spanjaarden hier, en later de Fransen, als was dat niet altijd met goede bedoelingen. Dan was er gesteggel binnen de hertog- en bisdommen. De aangeboden stadswandelingen zijn ook een aanrader. En een uitstapje naar de dom. Die is enorm voor deze kleine plaats, die wel twee heiligen heeft. De heilige Norbert (echt waar!) heeft hier ooit gewoond, en de heilige Viktor, aan wie de dom werd gewijd, is hier gestorven. Geboren in Xanten werd echter – naar men zegt – een andere held uit de geschiedenis: Siegfried. De grote protagonist uit het Nibelungenlied. We worden eraan herinnerd direct naast de dom, waar je de 2400 strofen kunt lezen. Deze plek is gewijd aan het 800 jaar oude werk over Siegfrieds dood en Kriemhilds Rache.
Met Kriemhild begint ook onze fietstocht. Want zo heet de echte windmolen in, of eigenlijk op, de middeleeuwse stadsmuur. De molen maalt nog steeds. En binnen is vers gebak, fruit en snacks verkrijgbaar. Perfect voor onderweg. Nicht alleen de broodjes zijn goed belegd, ook de navigatie is als lang goed ingesteld op de telefoon. We gaan op weg langs de Südsee (zo heet het zwemmeer hier) op de Römer-Lippe-route, de weg die ook de Romeinen namen, richting het oosten. Maar al meteen wijken we af van de aangegeven route. Een extra lus is zeker geen straf.
We gaan naar het favoriete entertainment van de Romeinse legioenen. Het amfitheater in stadsdeel Birten van Xanten. Wow! Ook vandaag nog (of weer) is het een openluchttheater met ruimte voor ongeveer 400 gasten. Maar 2000 jaar geleden pasten hier nog 10.000 toeschouwers. Nauwelijks voor te stellen als we aan het Colosseum denken en de met bomen omzoomde cirkel voor ons zien. Deze bezienswaardigheid ligt aan de voet van de Fürstenberg. De Fürstenberg is een vers gezaaide heuvel. Hier, onder de bedauwde kruimelaarde met een prachtig uitzicht over het landschap, liggen de overblijfselen van het Romeinse kamp Vetera Castra, voor 10.000 legionairs met ‘enorme administratieve en bevoorradingsgebouwen’, aldus het informatiebord. Ongelooflijk, denken we, maar volgens het bord ‘goed mogelijk’, in een poging de afmetingen over te brengen op het hellende veld.
Eigenlijk volgen we nu het pad van de legionairs naar hun ondergang. De Varusslag bij het Teutoburgerwoud maakte een eind aan de drang naar verovering. Maar wij stoppen nog lang niet. Op het vlakke land passeren we huizen, graan- en preivelden, kastelen, bossen en industriegebieden. Daartussen ligt de natuurhighlight Bislicher Insel met duizenden trekvogels, het LVR-Niederrheinmuseum en de citadel in Wesel, die zeker een bezoek waard zijn. En plotseling komen we de mooie oude nederzetting Krudenburg aan de oever van de Lippe bij Hünxe tegen.
Straks gaan we langs de kaarsrechte oever van het Wesel-Dattelnkanaal. Het is hier een waar campingparadijs, met de ene camping na de andere. Tot dusver is het nog rustig op het fietspad. Dat verandert naarmate we dichter bij ‘anne Bänke’ komen. Zo heet een café, of beter gezegd biertuin, net voor Dorsten. Altijd druk en gezellig. Zo veel mensen hier bij het kanaal? Hier moet je nu eenmaal pauze houden, hier worden herinneringen gemaakt tijdens deze tocht. Een mooie plek. We gaan weer verder.
Met bijna 50 km in de benen en bij de ondergaande zon in de rug houden we het in Dorsten voor gezien. Voor de dorst na onze fietstocht kunnen we hier kiezen voor het sterrenrestaurant van een tv-kok, de gebruikelijke burgerzaak en de gastronomie in het ‘Bürgerbahnhof’. Bahn!Boom!Bang! verleidt ons natuurlijk tot het laatste. Het stationsgebouw van Dorsten straalt nog net als op de eerste dag in 1876. Net als de omgeving. Alles ziet er nieuw en chic uit! Ook de menukaart is opgepoetst. Bio, eerlijk, regionaal en lekker. We zijn overtuigd en nemen een trein later. De Regionalexpress 14 stopt hier en brengt ons terug naar de grote stad, naar Essen. Het was mooi – en om zeker nog eens terug te komen!
Komt de trein weer eens niet? Geen probleem, er is genoeg te ontdekken in NRW.
