Net nog in Keulen, nu in een wandelparadijs. Idyllische vakwerkdorpjes, glooiende heuvels, steile klimmen en rivieren. Dat en nog veel meer moois voor het oog en je ontspanning staan je te wachten tijdens een tocht door het Bergische Land.
Dit is een van de vele wandelroutes rond Rösrath. Als ik het station uitloop merk ik al hoe fris en helder de lucht is. Ik krijg meteen zin in een klein avontuur in de natuur! Acht kilometer, daar gaan we.
Ik neem een korte busrit naar het officiële beginpunt ‘Haus Lehmbach’ en word meteen al blij van de mooie kleine dorpskern: de typische vakwerkhuizen van het Bergische Land zie je overal en de liefdevol gerestaureerde gevels stralen een knusse sfeer uit.
Ik ben aangekomen bij het startpunt. Daar ga ik dan. Eerst loop ik op een steile weg naar boven. Direct naar de bossen. Hier kom ik terecht in een indrukwekkend landschap: glooiende heuvels, afgewisseld met dichte bossen. De paden zijn smal en soms overgroeid, en de bomen geven een aangename schaduw. Het is rustig, ik hoor alleen het getjilp van de vogels en het geruis van de bladeren. Het ene moment wandel ik door dichte stukken bos, het andere moment kijk ik weer uit op uitgestrekte weiden en velden.
Nadat ik het bos achter me heb gelaten, zie ik de pittoreske dorpskern van Rösrath steeds beter. Door de vakwerkhuizen heb je het idee dat de tijd heeft stilgestaan en krijgt het dorp een bijzondere en knusse sfeer. De kinderkopjes onder de voeten, de zon op de huid – het is hier goed vertoeven.
Ik neem plaats in Café Rosenow en geniet van een warm kopje koffie en een stuk huisgemaakte kruimeltaart. Er heerst een ontspannen sfeer, en het uitzicht op de oude huizen maakt het moment compleet.
Ik maak een kort uitstapje naar de winkel van distilleerderij Hoffer Alter, idyllisch gelegen tussen de velden en weiden. Ik wist helemaal nog niet dat er ook een Bergische gin is?
De terugweg voert me – vergezeld van het rustige gekabbel van de Sülz – door open weilanden en schaduwrijke bossen terug naar het startpunt. Het is een weg vol kleine ontdekkingen en alle rust en ruimte – de perfecte afsluiting van een dag in de natuur.
Na een paar kilometer kom ik uiteindelijk weer terug in Rösrath. Dit keer ga ik met de bus terug naar het station. We rijden door de charmante dorpskern en ik denk bij mezelf: deze wandeling is de perfecte combinatie van natuur, cultuur en ontspanning – een echte aanrader.
Nadat ik Rösrath achter me heb gelaten, neem ik de trein naar Overath. De treinreis zelf is ook al een kleine natuurbelevenis: de trein slingert door het Bergische Land, langs dichte bossen, open velden en glooiende heuvels. Vanuit het raam heb je een fantastisch uitzicht op het groene landschap dat wordt verlicht door de zon. Regelmatig flitsen kleine dorpjes met hun typische vakwerkhuizen tussen de bossen voorbij, en ik voel me alsof ik in een andere wereld word ondergedompeld – weg van de drukte van de stad en naar de rustige, harmonieuze natuur.
De volgende ochtend. Na een goede nachtrust ga ik weer op pad naar het station, waar mijn wandeling begint. De route voert me eerst door Overath, dat indruk maakt met zijn gezellige, traditionele huizen. Het valt me hier op hoe de moderne en historische gebouwen elkaar op harmonieuze wijze aanvullen. Kleine cafés en liefdevol ingerichte tuinen omzomen de straten. Het is moeite waard om even stil te staan en de sfeer van de plaats in je op te nemen.
Na een tijdje verlaat ik het stadscentrum en begin aan de lichte klim in de heuvelachtige omgeving van Overath, die bekend staat om zijn weidse uitzichten. De weg gaat licht maar gestaag omhoog. Hoe hoger ik kom, hoe meer ik zie van het landschap voor me. Halverwege gun ik mezelf een pauze op een bankje, dat op een strategische plek geplaatst is. Van hier uit heb ik het eerste schitterende uitzicht over het Aggertal. De velden en bossen spreiden zich als een tapijt voor me uit, en in de verte glinstert de Agger in de zon.
Een bijzonder hoogtepunt tijdens de wandeling is de bedevaartskerk in Marialinden, die op het hoogste punt van de route troont. Hier ontvouwt zich een adembenemend panorama over het hele Bergische Land. Het is de perfecte plek om even te blijven staan en te genieten van het weidse uitzicht.
De Panoramaweg gaat verder en duikt zo een bos in, dat indruk maakt met zijn oeroude bomen. De lucht hier is fris en ruikt lekker naar mos en vochtig hout. De weg is goed begaanbaar, maar nog wel in natuurlijke staat, wat het geheel een authentieke charme geeft. Het licht danst speels tussen de boomtoppen door, en ik voel me diep verbonden met de natuur.
Nadat ik het bos door ben, opent het landschap zich weer voor me. Ik wandel langs idyllische boerderijen. Het lijkt hier of de tijd heeft stilgestaan: kippen pikken op het erf, en vanuit de verte hoor ik zacht koeiengeloei. Eén van de boerderijen verkoopt zelfgemaakte producten. Ik maak gebruik van de gelegenheid om een heerlijk stuk kaas te kopen – een echte traktatie tijdens de wandeling.
De afdaling terug naar Overath voert me door open weiden en langs oude fruitbomen. Het is een rustige weg, die het gevoel geeft dat je op een tijdreis bent – terug naar de simpele dingen van het leven.
Komt de trein weer eens niet? Geen probleem, er is genoeg te ontdekken in NRW.
