Deze tour is als een reis door sprookjesland. Langs groene landschappen, romantische slotgrachten en majestueuze paleizen en kastelen. Van het Rijnland tot het Münsterland, de historische schatten op deze tour zijn slechts een kleine selectie van wat Noordrijn-Westfalen te bieden heeft.
De symmetrische tuinen, gebogen trappen en de aandacht voor detail in de architectuur ... een echt oudroze juweeltje. Ook de kasteeltuin, die naadloos overgaat in een uitgestrekte laan, is bijzonder. Ik slenter een beetje en geniet van de rust, voordat ik weer op weg ga naar het station. Mijn reis is immers nog maar net begonnen!
Bij station Benrath stap ik op de RB48 richting Brühl. Ik woon al zo lang in het Rijnland, maar ben nog nooit naar dit UNESCO-werelderfgoed geweest. Dat is bijna een schande. Door het treinraam zie ik groene velden en kleine dorpjes langs me heen glijden, terwijl ik door mijn favoriete playlist blader.
Toen ik in Brühl aankwam, was ik meteen enthousiast. Het is een korte wandeling naar slot Augustusburg, die me via een omweg door het mooie stadscentrum met zijn gezellige cafés en historische gebouwen voert. Als ik bij het kasteel aankom, ben ik onder de indruk: De architectuur in rococostijl is als een gigantisch kunstwerk. Ik wandel door de kasteeltuin, bewonder de prachtige lanen en stel me voor hoe deftige dames hier eeuwen geleden met een parasol flaneerden. Aan de binnenkant zal het kasteel minstens zo indrukwekkend zijn. De treden lijken bijna te zweven, omringd met sierlijke decoraties en een indrukwekkende plafondschildering vol engelen en wolken. Het voelt alsof je een levend schilderij binnenstapt.
Een uitstapje naar slot Falkenlust mag natuurlijk niet ontbreken. Dit jachtslot mag dan kleiner zijn, maar is net zo indrukwekkend en ligt op slechts een klein stukje lopen. Het prachtige spiegelkabinet in goud en blauw, dat al indruk maakte op de jonge Mozart, is een echt hoogtepunt van de weelderig ingerichte kamers. Samen met de barokke tuin – met verborgen hagen, klaterende fonteinen en de glinsterende spiegelvijver – en een kapel die is versierd met mosselen, mineralen en kristallen, behoren beide kastelen tot de mooiste rocococreaties in het Rijnland. Ik gun mezelf hier een korte pauze, geniet van de frisse lucht en een tussendoortje dat ik heb meegenomen, voordat ik weer terugga naar het station.
Mijn tip voor museumfans: het Max Ernst Museum van de LVR ligt om de hoek en is een echte aanrader.
Met de RB27 ga ik verder richting Münsterland – en de reis heeft bijna iets meditatiefs. Het landschap wordt steeds groener. De vakwerkdorpjes die af en toe tussen de bomen door verschijnen, brengen me al in de juiste stemming voor de eerste stop: Münster.
Ik wandel op mijn gemak van het hoofdstation van Münster naar het stadskasteel. Dit bouwwerk in barokke stijl met zijn indrukwekkende gevel en de aangrenzende kasteeltuinen is een echt hoogtepunt. Het Schlossgarten Café nodigt uit tot een korte pauze. Maar ik besluit een korte wandeling door het oude stadsgedeelte te maken voordat ik verder ga. Naar mijn mening heeft Münster het mooiste oude stadscentrum van heel NRW.
Er zijn mensen die vogelgeluiden verzamelen zoals postzegels. Het enige verschil is dat ze ze niet inplakken, maar afvinken op een lijst. Ik hoorde dit verhaal jaren geleden voor het eerst in de Rieselfeldern, en sindsdien heb ik het vermoeden dat elke achterdochtige vogelaar een van deze verzamelaars is. Het natuurreservaat bij Münster, dat door toegewijde mensen is aangelegd op een voormalige rioolwaterzuiveringsinstallatie, is een eldorado voor steltlopers en watervogels uit heel Europa. En ik raad je aan om deel te nemen aan een van de regelmatige vogelzangwandelingen die hier plaatsvinden. Piep. Piep.
Mijn liefde voor Münster is opnieuw aangewakkerd, en ik ga verder richting kasteel Nordkirchen. Vanaf Hauptbahnhof Münster reis ik met de RB50 naar Capelle, waar een bus me na een kort ritje rechtsreeks naar het ‘Westfaalse Versailles’ brengt.
Het is weer tijd om verder te gaan. Er staat immers nog een highlight te wachten: de burcht Vischering in Lüdinghausen. De reis gaat verder na een korte bus- en treinoverstap. De RB51 brengt me naar Lüdinghausen.
Vischering zelf ziet eruit als een sprookjesburcht: een waterburcht, omgeven door een gracht en idyllische paadjes. Ik loop over de ophaalbrug en raak geïnspireerd door de tentoonstelling over de geschiedenis van de regio. De sfeer is zo rustgevend dat ik bijna vergeet hoe laat het is.
Tegen de avond begin ik ontspannen aan mijn terugreis. De RB51 brengt me weer richting Düsseldorf, en terwijl de zon langzaam zakt, laat ik de dag nog eens aan me voorbijgaan. Twee kastelen, een sprookjesachtige waterburcht en veel kleine ontdekkingen tussendoor.
Komt de trein weer eens niet? Geen probleem, in NRW valt er genoeg te ontdekken.
